İneklerin beslenmeleri aynı bizlerdeki gibi belli bir düzen dahilinde olmalıdır. İneklerin beslenmeleri için, içerisinde yer alan hale göre planlanma uygulanmalıdır. Beslenme düzenleri planlanır iken dikkatli olunması gerekli olan bazı hususlar vardır. Bu hususlar ineklerin vücutlarının ağırlıkları, ne düzeyde süt randımanlarının olduğu, sütlerin içinde yer alan yağların seviyesi, ineklerin o evre içerisindeki laktasyon evresinde olup olmadığıyla ilgili haller olmaktadır. Aynı sürü içerisinde bulunan ineklere aynı düzeyde besin tükettirilmemeleri maliyetlere ciddi oranda etki eden haller içerisinde bulunur. Fazla düzeyde randımanlı ineklerin, sindirim seviyeleri fazla daha kaliteli besinler ile beslenir iken, az randımanlı olan ineklerin beslenmeleriyse daha düşük kalitede olan yemler ile uygulama yapılmalıdır.

İneklerin beslenmesi uygulanır iken seçilen yemler 2 sınıfa ayrılır. 2 sınıfa ayrılan bu yemler, keşif ve kaba yemdir. İneklerin beslenmelerine seçilen kaba yemler, çayır ve mera alanlarında kendi kendine otlanma şeklinde ve her tür yaş olmayan ot, kök ve yumru barındıran besinler ile olur. Keşif yemler ise kaba yemlerle kıyas yapıldığında daha fazla niteliğe sahiptirler. Bu yemler; mısır, arpa ve yulaf gibi tane tane yemler, ayçiçekleri ve pamuklar gibi yağlı tohum küspesi, kepekler gibi değirmen artığından ortaya çıkan yemler, kemik unu, balık ve et içeriğinde olan hayvansal yemler, mineral, tuz ve vitaminlerden ortaya çıkar.

Bir ineğin gündelik ihtiyacına uyum sağlayacak şekilde verilen yem ölçüsü kaba ve keşif yemlerin toplamından oluşur. İneklerin beslenmeleri, randıman payı rasyonları ve hayat payı rasyonlarına göre meydana gelir.

İneklerin randıman düzeylerine göre gündelik olarak mineral, enerji ve vitamin ihtiyaçları giderilmelidir. Bir inek beslenirken tek taraflı değil, keşif yemden tür olacak şekilde faydalanma sağlanmalıdır. İneklerin beslenmelerinde seçilecek olan yemler sindirim sistemlerini yorgun duruma getirmeyecek ve ağırlık bindirmeyecek şekilde olmalıdır. Bu hale özen gösterilmesi sindirim sistemlerinde sıradan bir sorun geçirilmemesi yönünden son derece önem arz eder.

Laktasyon evresinin sonuna gelindiğinde ineklerde süt randımanı azalır. Bu zamanlarda ineklerde aynı düzeyde randıman alınmadığından beslenme biçimi farklılaştırılmalıdır.

İneklerin beslenmelerinde bir dengenin ortaya çıkartılması gerekli olduğu için ineklerin gereksinimlerine göre gündelik hazır edilen yem rasyonu 3 dengeli öğüne ayrılmalıdır. Bir yem çeşidinden diğer yem çeşidine geçerken 3 gün esas alınmalı ve bu geçiş evresi ağır ağır uygulanmalıdır. Aniden rasyonlarda uygulanan farklılıklar ineklerin rumen mikroorganizmalarını kötü açıdan etkileyerek rahatsızlığın ortaya çıkmasına yol açar.

İneklerin beslenmelerinde seçilen yulaf, arpa, mısır, çavdar, buğday gibi besinler mümkün olduğu kadar ezilip, kırılarak verilmelidirler. İneklerin beslenmelerinde gündelik her yüz kiloluk ağırlık için iki kiloluk otlar yenilmelidir. Tükettirilen yemlerin türüne göre inekler gündelik otuz- altmış litre aralığında su içmelidirler.

İnekler beslenirken dikkatli olunması gerekli olan başka bir husus da ineklerin önlerinde her zaman on beş derecelik bir sıcaklığı olan hijyenik içme suları konulmalıdır. İneklerin beslenmelerinde seçilen kaba yemler hayat payını temin eder iken keşif olan yemler tamamı ile ineklerin süt randımanlarıyla ilişkilidir.