Yoncalar süt üretimi yapan ve sağılan inekler için en mühim kaba yemlerdir. Bir diğeri de mısır silajlarıdır. Fakat kuruya ayrılan ineklerde aynı durum mevzubahis değildir bunun nedeni meydanda sütün olmamasıdır.

Sağım işlemi yapılmadığı halde sağım işlemi yapılıyormuş gibi inekler beslenmemelidir. İneklerin hayatlarında oldukça büyük farklılıklar bulunur. Bu dönemlerde inekler sağılmazlar.

Sağım işlemi yapılan inekler için yoncalar şahane bir kalsiyumdur. Uygun vakitte biçilirler ise, şahane bir lif ve şahane bir protein kaynağı da olabilir. Lakin; yaşadığımız ülkede hala yoncalar kart haline geldiğinde biçiliyor.

Doğum işleminin ardından ineklerin yaşamış oldukları ve çiftliklere dert olan birtakım rahatsızlıklar bulunur. Bu rahatsızlıklar aslına bakılırsa bir rahatsızlık değil, neticedir. Bazıları birbirleri ile bağlantılı olarak yaşanmaktadır. Ketozis hastalığı, abomasum deplasmanları, çok fazla ve çabuk kilo verme, sonun atılmamış olması, rahimlerin dış tarafa fırlaması, iştahlı olamama, rahimde yangı, memelerde yangı, yağlı karaciğer rahatsızlıkları gibi problemleri inekler ve dolayısı ile inekleri olan kişiler, maalesef ki, doğumun ardından yaşıyorlar. Bunların hepsi kuru evredeki inekler süt üretiyor gibi beslemekten dolayı kaynaklanıyor.

Kuru evrede bu hayvanlara yoncalar tükettirilir ise, süt ürettikleri zamanda verilen besin katkıları sürdürülür ise, potasyumdan fakir olmayan mısır silajları tükettirilir ise yukarıda sayılmış olan problemlerin bir tanesi ya da birden çoğu kesinlikle görülecektir. Ayriyeten, süt üretiyormuş gibi beslenmiş olan inekler boş yere şişmanlayacaklar ve doğumun ardındansa çiftliklerin başlarına dert olacaklardır.

Kuru evrede ineklerin süt ürettikleri evre kadar protein, kalsiyum, enerji ve potasyuma gereksinimleri görülmez. Bunlar yalnızca süt ürettikleri zamanda son derece büyük önem arz ederler. Kuru evrede yoncalar tükettirilir ise, silaj tükettirilir ise boş yere potasyum ve kalsiyum verilir. Boş yere kalsiyum, bu evrede sütle bir çıkışı olmadığından dolayı, Fosfor/Kalsiyum düzeyinin bozulmasına yol açar.

Bu seviyeyi kurabilme arzusu ile vücut kalsiyumları idrar ile yükselir. İnekler sağılmış olsalardı kalsiyum gerekli olabilirdi. Bunun nedeni sütle vücutlardan çıkan kalsiyumları vermek mecburiyetinde olunurdu.

Özetlemek gerekli olur ise; kuru dönemde olan inekleri kuru evrenin tümü süresince, yani kırk beş ya da altmış günlük bir vakit dilimi içinde, yonca ve silajlarla beslenmemelidir. Bolca kuru otlar, lakin yonca olmamalıdır. Ayriyeten sağmal zamandaki besin katkıları kuru zamanda verilmemelidir. Kuru zaman için hazır edilen besin katkıları kullanılmalıdır.