İnsanlık tarihinin en eski mesleklerinden biri olan veteriner hekimlik, özellikle 9 ve 15. yüzyıl arasında hayvan hastalıklarına teşhis konması ile ortaya çıkmıştır. Veteriner kelimesi Latincede veterinarius kelimesinden gelen bir tıp terimi olmaktadır. Veterinarius Latincede hayvan ile ilgili demektir.

Eski zamanlarda hayvan hastalıkları üzerine bulunan pek çok Arapça el yazması vardır. Bu el yazmaları Baytarname olarak adlandırılmaktadır. Baytarname adında adlandırılan bu el yazmalarında hayvan hastalıkları ve tedavi yöntemleri hakkında bilgiler anlatılmaktadır. Bu eserleri yazan ve hayvan hastalıkları hakkında teşhis koyan kişilere ise baytar denmektedir. Baytar kelimesi 1937 yılından sonra veteriner hekim olarak adlandırılmaya başlanmıştır.

Veteriner hekimler kedi, köpek, çiftlik hayvanları, egzotik hayvanlar ve ulusal hayvanların sağlıklarını koruyan ve hasta olan hayvanlara hastalıkları hakkında teşhis koyup tedavi eden kişidir. Veteriner hekimler aynı zamanda kendi alanlarında tıbbi bilgi ve yasal yetkiler ile donatılmış kişilerdir. Bir kişinin veteriner hekim unvanını eline alması için öncelik olarak bu alanda eğitim görmesi gerekmektedir.

5 yıllık veterinerlik fakültesinden mezun olan bir kişi eğitiminin sonunda yapmış olduğu staj ile veteriner hekim unvanını eline almış olur. Veteriner hekimler ayrıca hayvanlardan insanlara hastalık geçmemesi için hayvansal gıdaların kontrolünü yapmaktadır.

Ayrıca bir kişinin veteriner hekim olabilmesi için cerrahi bir el kabiliyetinin olması gerekmektedir. Tıpkı insanlarda olduğu gibi hayvan hastalıklarında da hayvan sahiplerinin endişe ve korkularını dinleyip onlar ile empati kurabilme özelliğine sahip olmaları gerekmektedir. İyi bir veteriner hekim olmak için problem çözme yeteneğine sahip olmak gerekmektedir.